Երբ պատերազմից հետո առաջին անգամ գերագույն թուրքը պիտի գնար Եռաբլուր, առաջիններից էի, որ առաջարկեցի գիշերվանից գնալ այնտեղ, գիշերել այնտեղ, մարդկանց կանչել և առավոտյան թույլ չտալ, որպեսզի նա ոտք դնի Եռաբլուրի տարածք:
Շատերը սա այն ժամանակ համարեցին ծայրահեղականություն, արդյունքում՝ առավոտյան շատ քիչ մարդ կար, որ փորձեցին փակել նրա մուտքը, բայց չկարողացան:
Պարզապես հիշեցի, դառնությամբ հիշեցի, քանի որ մեր անհաջողությունների և պարտությունների շարքը սկսվեց հենց այդ օրվանից և հենց այդ բառերից՝ ծայրահեղականություն, այնինչ, սա լրիվ տրամաբանական էր և ամենատրամաբանականն էր: Մինչդեռ 2018-ից երկրում մի ծայրահեղական ուժ կա՝ ՔՊ-ն, որ նաև թշնամական է, և կան բազմաթիվ հանդուրժողականներ, համատեղությամբ նաև՝ ազգայնականներ:
Կան բաներ, որ պիտի այսօր անես, վաղը ուշ է լինում:
Էլիզա Առաքելյան